özlemim vuslata erdiği zaman yokum
yokluğum sonsuzluğa karışır
kanmadan bir testi su içilmez
gurbet akşamında sıla hasreti sardı
özlemim vuslata erdiği zaman varımsın
belki en yakın şah damarımdan yakınsın
göz hülyaya daldı mı sonsuzluğa uçar ruh
özlemin vuslata ereceği vakit
haset eden yardan ayrılır kalp
bir hüzün bunalımına girer ruh
iyilik ve kötülük çarpışır etmezler sulh
Kayıt Tarihi : 26.7.2008 10:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yunus Yoldaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/26/ozlemin-vuslata-erdiginde.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!