Özlem, içimde büyüyen sessiz bir ağaç gibi,
Her gün dalları biraz daha uzanır, kökleri derinleşir.
Seni düşündüğüm her an,
Bir yaprak daha düşer toprağa, hasretin rüzgarıyla savrulurken.
Ne zaman gözlerimi kapasam,
Sanki yanımdaymışsın gibi gelir.
Ama o an gözlerimi açarım ve anlarım,
Sen aslında çok uzaklardasın, ulaşamayacağım bir yerde.
Özlemin, geceyi gündüze çevirir bende,
Zaman kavramı silinir, kaybolur her şeyin içinde.
Bir boşluk var, seninle dolması gereken,
Ama her an biraz daha genişler, seni beklerken.
Her ses, her adım,
Belki de seni getirir diye kulak kesilirim,
Ama yine de, o tanıdık sesi duyamam,
Çünkü sen, çok uzaklarda, belki de ulaşılmaz bir yerdesin.
Bir fotoğrafta ararım seni,
O eski hatıralarda saklı kalmış gülüşünü.
Ama ne kadar baksam da, o gülüş,
Gerçek hayattaki kadar sıcak değil artık, sadece bir anı.
Özlem, geceleri yalnızca seni düşündüğüm an,
Bir yıldız kayar belki de, dileğim olur senin varlığın.
Ama her yıldız kayışı,
Bir adım daha uzaklaştırır seni, yine de dilerim.
Hasret, dokunulmaz bir yara gibi,
Her gün kanar, her gün acıtır içimde.
Ama yine de vazgeçemem bu acıdan,
Çünkü bu acı, seni sevdiğimin en derin kanıtı.
Gündüzleri kalabalıkta kaybolurum,
Ama içimde hep bir eksiklik, hep bir hüzün.
Kimse anlamaz, kimse bilmez,
Çünkü bu özlem, sadece sana dair, sadece seninle var.
Bir rüzgar eser, belki senin kokunu getirir diye,
Ama o koku, ne yazık ki sadece anılarda kalır.
Yine de her nefeste seni çekerim içime,
Belki bir gün döner diye umutla beklerim.
Özlem, beklemenin en zor hali,
Gözlerin yolda, kalbin hep bir adımda.
Ama sen gelmedikçe,
Her an biraz daha uzaklaşır umutlarım, yine de vazgeçmem.
Belki bir gün karşılaşırız,
Belki de bu özlem, son bulur o an.
Ama şimdilik sadece bekliyorum,
Bu hasretle, bu özlemle, seni yeniden görmek umuduyla.
Ey özlem, sen ki hem yakıcı hem soğuksun,
Kalbimin tam ortasında bir ateş yakarsın.
Ama aynı zamanda, içimde bir boşluk bırakır,
Ve ben, o boşlukla yaşamayı öğrenirim, seninle var olurum.
Özlemin adı hasret, hasretin adı sen,
Her nefesimde seni hatırlarım, seni özlerim.
Ve bil ki, bu özlem, ne kadar derin olursa olsun,
Yine de seni sevmekten asla vazgeçmem.
Kayıt Tarihi : 27.8.2024 18:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!