Düşlerin arkasına saklarsın korkularını, kâbuslara dönüşür yokluğunda yaşanan yürek seğirmelerine birde kızıl akşamlarda yaşanan yalnızlıklar. Anlatmaya korkarsın, hala kâbuslarının etkisindesindir. Koparamadığın geçmişin boynunda takılı ilmek, ayaklarına takılı prangadır. Her adım atışında tökezlediğin ve her nefes alışlarında ilmiğin düğümlenişidir yaşıdır ayrılıklar.
Derin karanlıkların dibine vurursun, tek yüreklik yalnızlıklarının kalabalığına düşersin bir anda. İkilemli düşüncelerinin arasında gelgitlerin başlar. Her zaman biri diğerinden baskın çıkar, pişmanlıkların kara bulut gibi çöker üzerine. Her nefes alışlarında onu düşler, onu düşünürsün. Kararsızlıkların düşüncelerini boğar, derin karanlıklara doğru yuvarlanırsın.
Baykuş seslerinde sıkı sıkı sarınırsın yalnızlık abası giyinmiş benliğine titremelerin bedeninde deprem etkisi yaratır. Yalnız kendin için nefes aldığını sanırsın tüm düşüncelerinin üstüne basarak oysa aldığın nefes iki kişiliktir. Yaşamak için nedenlerin vardır, sen sen olmaktan çıktığından beri.
Kaybolan günün ışıkları ile birlikte hayatına devam ederken gözlerinde kalan anılar son ışıklarla hapsedilir gönül görüntüsüne. Biten günün ardından kalanlarla avunmaya başlarsın. Karanlığın gölgelerinde gecenin sesini dinlersin aldığın her nefes sana ait değildir artık.
Tamamını Oku
