Sen şimdi uzaklarda, hüzünlü bir şarkı gibisin kulaklarımda.
Ne sesini duymazlıktan gelebiliyorum, ne de unutabiliyorum.
Bırakıpda beni uzaklara giden sendin, gidişin yüreğimi kor gibi yaktı; hâlâ her gece sızlatıyor.
“Dur” desem de kelimeler durmaz, taşar içimden.
Kalemim sensin, mürekkebim de sensin; her satırda sen varsın.
Uçamayan yüreğime kanat oldun.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta