----------------------------------------
Ne yazmak istediğimi bilmediğim
Ya da
Yüreğimin gözyaşlarının yönünü hissetmediğim anlarda
Şiirin tam ortasında buluyorum kendimi...
Bugün ben,
Anneme gitmek isterdim...
İyi beni doğurdun, deyip
Her yıl olduğu gibi
Ona teşekkür etmek isterdim.
Bugün ben babamın ellerinden öpmek isterdim.
Hocanımın geldi, aç kapıyı demek isterdim…
Oysa
Hatıralara takılı kaldı arzularım,
Ellerimde kaldı tek gülüm.
Bugün 6 Ocak biliyor musunuz,
Bir büyük aşkın meyvelerinden ben,
Diğer meyvelerin kollarında
Anarak annemi kırkında
Bakarak dört yıl yol gözleyen nişanlıların resimlerine
Yad ettim onları buruk bir özlemle.
Hayat dediğiniz garip bir hazan diyorlar,
Yeşeren tek bir yaprağı olmayan
Sadece sararan yapraklarla gülümseyen bir an…
Hadi gülümse Serap Hoca,
Bul gene en kötüde bile bir güzellik
Ve tutun hayata sımsıkı…
Bak açtığında kollarını,
Ne çok dostun sarıyor seni sımsıkı
Ve iki kuzun sana uzatıyor ellerini.
O küçücük avuçlar büyüdü annesi,
Yaşlandığında onlar tutacak ellerini…
Şimdi ben
Bu karmakarışık duyguların gözyaşlarını
Damlatıyorum istemeden hazan yapraklarına…
Bakın, ne güzel yeşerdiler an be an,
Hadi hocanım sen de biraz canlan
Ve silkin karanlığından.
6.1.2010
SERAP HOCA
Kayıt Tarihi : 6.1.2010 21:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
