Özlemeye Doyamadığım Şeyler

Özlemeye doyamadığım şeyler vardı benim.
Ayrılıp, çok çok uzaklara gidip,
Geçirmeye çalıştığım bir sürü günüm vardı benim.

Nöbette geceleri beklerken,
Düşleyip, hiç mi hiç kavuşamayıp,
Durmadan içimi karartan saatlerim vardı benim.

Biter mi diye söylenirken,
Islanıp, sırılsıklam göklerle bakışıp,
Dinmek bilmeyen gözyaşlarım vardı benim.

Belki görürüm diye heveslenirken,
Usanmayıp, karış karış dolaşıp,
Yıllarımı saydığım sokaklarım vardı benim.

İşte o gün geldi derken,
Vedalaşıp, dostlara sarılıp,
Bir türlü doğamayan güneşlerim vardı benim.

Nereye gitsem, ne yapsam özlerken,
Bırakamayıp, bitmek tükenmek bilmeyip,
Özlemeye doyamadığım şeyler hala var benim.