Özlemek Bile Yasak Şiiri - Fadime Zünbül

Ölümün soluk alış verişlerini DUYUYORUM gecelerce!
Yokluguna zimletlenen gülüşlerin kaldı yadigar,

Üşüyorum yokluguna alışamadıgım belkide BENİM olmayan ellerini arıyorum!

Karanlık yakıp geçiyor puslu sokagımdan!

Gölgen arşınlanmışken gül çehreme sensizliğin girdabına savruluyorum
Dallarını fırtına vurmuş AGAÇ misali sökülüyorum köklerimden!
Sevdalı yagmurlar yagmaz oldu bu şehre! gittin gideli!
Sol yanımı ateşe verdin VE gittin!
Sabahlarıma güneşler dogmuyor,kuşlar etrafımda uçmuyor, o çok sevdiğim güllerde eskisi kadar güzel kokmuyorler, sevgili!
Çıglıkları yükseliyor aşıkların ayrılık şiirlerinde!
Kaldıki seni özlemek bile yasak!

Son sözüm adına söylenmiş bir ihtardır! sevgili

ZAMANLARA SIGDIRAMADIGIM HOYRAT BİR GECENİN SABAHINDAN VEFASIZLIGINA ELVEDA

YABAN GÜLÜ FADİME