Göz Göze Bir Yokluk

Seni öyle derin, öyle amansız özledim...
Gözlerinin gözlerime değdiği o miladı,
Zamanı bir kum saati gibi, tane tane akıtarak
Ve bu sağır geceyi de eklersem üzerine yokluğunun;
Tam bir hafta, bir gün... Ve uykusuz bir gece ediyor.
Yakından duymasam da nefesini, sesini...
Sanki rüzgâr taşırdı fısıltını uzaklardan.
Ne zaman başımı çevirsem boşluğa,
Hayalin belirirdi, ben seni orada sanırdım.
Sen, ufuk çizgisinde bir ihtimaldin,
Benim gözlerim ise sadece o uzağa mühürlüydü.
Seni kelimesiz özledim ben,
Lügat paralamadan, iki satır konuşmadan...
Sadece gözlerimle değil, sustuklarımla özledim.
Masamdaki kalem, önümdeki defter bile şahit bu yangına.
Ne zaman denk gelse bakışlarımız,
Göğsümdeki kafesi parçalayıp göğe kaçmaya yeminli,
O telaşlı, o ürkek kuş misali;
Seni kalbimle, en çok kalbimle özledim.