ÖZLEMEK
Özlemler kapıyı vurmadan dalar içeri,
Sen ne kadar dirensen de
Sarar yavaşça bütün benliğini,kanser gibi.
Attığın her adımda yanı başındadır özlemler.
Yaşamaya çalışırsın özleyerek
Ama zordur bu hastalıkla bağdaşmak.
Gururdur belki de ona rakip.
Elin telefonda yüreğin ağzında,
Acabalarla yaşarsın özlemleri.
Unutup atmak istersin kırıkları
Ama nafile gurur geçer önüne duvar gibi.
Yıkamazsın çabalasan da.
Sorularla özlemler kaynaşır birbirlerine.
Dayanamazsın,
Bir küfür savurursun her şeye.
Yakarsın bir sigara,
Ciğerine çekersin acısını hissedene dek.
Sanırsın acın diner.
Ama nafile,
Sigaranın dumanıyla kaybolur gerçekliğin…
Canan UNCU KARAMAN
Kayıt Tarihi : 9.5.2013 10:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Kutlarım dostun kalemini.
Sevgiler
TÜM YORUMLAR (3)