Özlemedin Mi Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Özlemedin mi
Senin de soluna saplanmadı mı bir acı
Dolmadı mı gözlerin
Adımı anmadı mı istemsiz dillerin
Ya gecenin yarısı, sinmedi mi kokum odanın duvarlarına
Kalbinde hissetmedin mi beni
Sahi, özlemedin mi beni

Ben çok özledim seni
Gülüşünü,
Bakışını,
Deli gibi aşkını haykırışını...
Ben çok özledim seni
Ya sen, gece gözlüm,
Şiir sözlüm,
Söyle, özlemedin mi?

Saplanmadı mı bıçaklar en üryan yerlerine
Kanatmadı mı yokluğum dilinle dudaklarını
Yanaklarından akarken sevdanın yaşları,
Dudakların anmadı mı adımı
Yastık altında hıçkıra hıçkıra ağlamadın mı
Eline aldığın bir eşyada dolmadı mı gözlerin
Duvarlar, tavan, o sevdiğin kedi bile sormadı mı beni, “Nerede?” diye
Ya simitçi çocuk, “Ablam nerede, artık sıcak simit almıyor,” demedi mi
Sahi, özlemedin mi beni

Özlemedin mi
Her köşe başında aramadı mı beni gözlerin
Geçtiğimiz sokaklarda yankılanmadı mı sesim
Gözlerin dalıp gitmedi mi yürürken
Aklına düşüp durmadı mı ellerini tutuşum,
Gözlerine aşkla bakışım, sıcacık avuçlarımı aramadı mı ellerin
Onu bunu bırak beni özlemedin mi?

Rüzgar yüzüne her vurduğunda,
Saçların uçuşurken hissetmedin mi parmaklarımı
Yağmur yağarken usulca camına vurduğunda,
Islanmak geçmedi mi aklından, birlikte kahkahalarla sokaklarda koşmayı istemedin mi

Özlemedin mi gerçekten
Sokağın köşesinde sarılışımızı
Gözlerindeki ışığın içime işleyişini
Öylece bakışını, bakarken dünyayı unutup sadece bizi yaşadığın anları
Gözlerimin buğusunu,
Yastığa sinen kokumu,
Sana sımsıkı sarılan kollarımı...
Sahi...
Hiç mi özlemedin beni,
Hiç mi gelmedim aklina,
Hiç mi adam hiç mi?
Özlemedin mi,
18.02.2025 10:22