05.12.1979 / İstanbul
Yüreğimde kor ateş, adını söyler yanarım,
Sensiz geçen her gece, bin kere ölür, kanarım.
Ah ellerin uzanmaz, gözlerin düşmez gözüme,
Özlemin ağır taş gibi bastı benim özüme.
Gelmedin, yollar suskun, kuşlar bile göç eyledi,
Sensizliğin acısıyla bahar bile kış eyledi.
Adını fısıldar rüzgâr, dağlar bile ağlar sana,
Her damla yaş düşer gönlüm, kavuşmazken dünyana.
Ah yar,
Gittiğin yerde bahar mı,
Yoksa orda da gurbet mi?
Benim içimde bir mezar,
Adını koydum “hasret”ti.
Kayıt Tarihi : 15.9.2025 03:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!