Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Devamını Oku
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Sonbahar çocuğuyum ben
Hüzün mevsiminin ilk ayında gelmişim dünyaya.
Saçlarım düşen yapraklardan almış rengini
Gözlerim ise yeşile elveda,
Sarıya merhaba diyen çimenlerden.
Belki de bundandır bakışlarımın donukluğu
Saçlarımın deli rüzgarlara olan tutkusu.
Ne ırmak gibi coşmayı bilirim baharda,
Ne renk renk açmayı yazın kırlarda.
Ne ayaz olabilirim insanın içine işleyen
Ne de yakabilirim gönülleri yaz güneşi misali.
Yağmur olur, damla damla ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!