Günlük yaşamların, sevdaların yolcusuyum artık, Sabah gün aydınlanıp güneşin şavkı vurunca yüzüme söz geçiremez olurum gönlüme, severim ne varsa çiçek böcek ağaçlar insanlar, umurumda olmaz yalanlar dolanlar riyâ dolu yaşamlar.
Ne zaman akşam olur güneş devirirse kendini dağların ardından, işte ben o anlarda ağlarım, gecenin matemine derdimi yanarım, duyulmaz çığlıklarım içime akar gözyaşlarım.
Var mısın söyle benle bir ömür geçirmeye?
Var mısın söyle yanımda bir ömür yaşlanmaya?
Gündüzüm mü olacaksın yoksa gecem mi?
işte sana geliyorum
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek
Devamını Oku
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek
Umarım bu mektup yerine ulaşmıştır.
Recep Uslu
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta