Günlük yaşamların, sevdaların yolcusuyum artık, Sabah gün aydınlanıp güneşin şavkı vurunca yüzüme söz geçiremez olurum gönlüme, severim ne varsa çiçek böcek ağaçlar insanlar, umurumda olmaz yalanlar dolanlar riyâ dolu yaşamlar.
Ne zaman akşam olur güneş devirirse kendini dağların ardından, işte ben o anlarda ağlarım, gecenin matemine derdimi yanarım, duyulmaz çığlıklarım içime akar gözyaşlarım.
Var mısın söyle benle bir ömür geçirmeye?
Var mısın söyle yanımda bir ömür yaşlanmaya?
Gündüzüm mü olacaksın yoksa gecem mi?
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Umarım bu mektup yerine ulaşmıştır.
Recep Uslu
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta