Özlem Şiiri - Abdullah İnaler

senin ismin
gecenin karanlığında
yalnızlığımla kulaklarımda çınlıyor
hafiften horlama sesleri kaplamış koğuşu
birde insan kokusu, sigara kokusu..
bir tutuklu oturmuş masa başına
elinde kalem karalıyor bir şeyler
düşünüyor dakikalarca..
rengi soluk düşüncelerin boyunduruğunda.
bize gün ışığı saçan pencere simsiyah şimdi
uçak sesleri yırtmıyor artık günün sessizliğini
salt devriye gezen askerin postal sesleri
tırmalıyor sessizliğe mahkum kulaklarımı.
sağa dönüyorum, sola dönüyorum olmuyor
bir türlü uyku tutmuyor düşüncelerimi
seni düşünüyorum..
okuyorum yazmış olduğun mektubu..
u belki kaçıncı bilmem
İsmin mühürleniyor dudaklarıma
duvardaki bir resme bakıyorum..
bakışları senin bakışların,
gülüşü senin
özlem gideriyorum gecenin üçünde
meğerse ben..
seni ne çok seviyormuşum..
bir bilsen...
anlatabilse gecenin sessizliği
Bu aşkı sana.