Özlem Şiiri - Mehmet Özgür Arık

Büyüdükçe kabına sığmaz derler insan
Paylaşılmayan bir kaptır artık
Kaybolurken birileri rüzgar hızıyla
Yeniden doğar diğerleri, ki kaybolacaktır onlarda

Dört duvar arasında
Bir masa, bir-kaç sandalye
Üç çiçek...............
Görevlerini yaparlar

Şiir okur Ahmet Arif
Sonra Ahmet Telli
Odasındaki kaset çalarda
Sonra bitmeyen Özlemler

Bir fırtına gibi gelip geçer aklından
Ulaşamadığı o küçük kasabada ki çocukluk arkadaşları
Sabaha kadar çalıştığı
Tütün tarlaları ve üzüm bağları

Bir tutam papatya gibi kokan
Seviştiği kızlar,
Yoktur artık

Bitmeyen neydi, tükenmeyen varmıydı
İşte bu gece de bitiverdi
Yemek bitti, su tükendi, ilişkiler bitti
Tüpüm, sevdam, çayım bitti.
Bitmeyen Özlemdi

29.11.99 22: 49