Su nasıl hayat verirse toprağa,
Toprak nasıl can olur kokarsa çiçekte,
Toprakla su gibiydi aşkımız;
Edirne’den Kars’a kadar toprağımız,
Karadeniz’den Akdeniz’e,Fırat,Dicle kadardı suyumuz.
Biz Anadolu kadar zengindik.
Uçsuz bucaksız orman gibiydik,
Çağlayanlar gibi coşarak akardık,
Yağmur olur yağar ,güneş olur parlardık
Doğaldı,yemyeşildi bizim aşkımız.
Ne yazık ki
Sen başka durakta,ben başka durakta bekledik.
Gelen ilk otobüse binmekti şansımız,
Ne sen tanıdın sürücünü ne de ben,
Sürüklendik geldik,
Bu kadar yıla heba ettik...
Yirmi üç yıldır ne toprak suya kandı,
Ne çiçek açtı,
Ne mevsimler mevsim oldu,
Hiçbir şeyin biriciğim, hiçbir şeyin tadı kalmadı…
Kayıt Tarihi : 28.2.2006 09:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne çiçek açtı,
Ne mevsimler mevsim oldu,
Hiçbir şeyin biriciğim, hiçbir şeyin tadı kalmadı… '
yirmi üç yıldır çekilen özlem..kim bu,kime yorumlayalım.Anne mi,oğul mu,yar mı,kim bu..?
Kutlarım.
Recep Uslu
Şiir akıcı,duygulu ve berrak.Kutluyorum.Duygularınızı dizelere çok güzel aktarmışsınız...Ama sizden şikayetim var,yazmaya bayagı ara verdiniz,yeni şiirlerinizde buluşmak üzere diyorum.Sevgi ve selamlarımla.
Kutlarım
Saygıyla
ne de gözler uykusuz..
güzel bir düş uyandırır bir gün uykundan,apansız
herşey yeşile boyanır
ve
son bulur özlemlerin'
Bu güzel şiir için kutluyorum sizi .keşke herkesin sizin gibi özlemleri olsa...
Saygımla
sevgiler.
TÜM YORUMLAR (5)