Çöllerde kıyamet alameti olan yağmurlar gibi
Zamansız ve yersiz sönmüştü mutluluk ateşim
Her duyduğumda çocukluğumu hatırlatan nağmeleri
O an beni gör, besbelliydi bendeki değişim
Her gün yüzlerce farklı insan yorgun gözlerime bakar;
O gözlerimin içinde yenilgi, ecazet ve vakar.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta