Düşün iliklerine kadar özlem sarmış
Hissettiğinde burnunun direği sızlamış
Yarın başındasın yüzüne vuran rüzgar
Yüzümü kucaklayan o el yok
Sarılıp sarmalayan ben varım diyen
İçtiğim kahve kadar huzurlusuda yok
Ama tükenme derdimde artık yok
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
