Özlem Şiiri - Zeki Tüyen

kor gibi yanıyor yüreğim sevi kapılarında
susuz kalmışım bunca süre, artık beklemek zor
bir ezilmişim tonlarca ağırlık gibi yokluğunda
ne çağla sular gibi zaman, ne kavuşmanın sevinci
bir deli-dolu bakmak kalmış anılarımda

çığ gibi büyüyor hasretin saat sıfır birlerde
oysa ilk'e dönüş arıyor gözlerim haklıca
mektuplardaki umuda karşı yapmacık bir sevinçteyim
yağmurlanmışım bir kez sana, gayrısı yok bunun
bir kez de çaresizliğe tutsaklanmasın ellerim

seni fısıldayan şarkılar dudaklarımda yapış yapış
boz bulanık duygulara saplanmışım hiç kuşkusuz
her yanım sevi çeşmelerine uzanık..

bursa; 14.06.1973