Özledim sevgili;
Yanındayken bile seni
Gönül dergahının kapısından,
Bir Merhaba ile girdim ben
Yalnızdım
Mutsuzdum
Tuttun ellerimden
Yakaladın yüreğimden
Sıcaktın
Isıttın beni
Ve
Hep özledim seni
Özlemek;
sevmektir ilk önce
Sevemezsen özlemezsin ki delicesine.
Bekleyemezsin ki ölesiye..
Özlemek; ağlamaktırda
Akan her gözyaşında anıları anımsamak.
Yüreğin içinde daha fazla yaşatmaktır…
Özlemek; bazen uzaklara dalmak..
Dudaklarda nağme
Sayfalarda mısra olmaktır
Aşk olup;
Şiir gibi yağmaktır
Özlemek; umut etmektir
Ayla,yıldızların kavuşmasını bekleyip..
Dolunayla sırdaş olmaktır
Gökkuşağındanda renk seçmektir..
Özlemek; saklanmaktır.
Bazen yalnızlığından,
bazen gereksiz kalabalıktan.
Sevdayı yaşamaktır bir başınalığından
Özlemek; haykırıp.
Özledim diye bağırmaktır.
Özlemek; kızmaktır.
Bazen özleme neden olana,
bazen ise kadere çaresizce.
Kızarken bile sevgi üretmektir
Özlemek; sabretip
Usanmadan şafağı gözlemektir.
Yılları,ayları,
Haftaları,günleri,dakikaları
Hatta saniyeleri kovalamaktır.
Seni istemektir..
Özlemek; kavuşmaktır.
Birdaha ayrılmamacasına...
hayal bile olsa...
Seni beklemektir…
Hatırlarmısın?
Biz
Sadece bir merhabayla tanıştık
O merhabadan sonra
Özlemeye başladım seni..
Kayıt Tarihi : 27.11.2009 22:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikaye Yok
TÜM YORUMLAR (1)