Özledim Seni Dostum Şiiri - Tülay Sustam

(Candostum Nilgün'e...)

Hiçbir dostluğa benzemez bizimkisi
Ne çıkar vardır ne de herhangi bir beklenti
Senin bir derdin olsa ben ağlarım
Benim bir derdim olsa sen ağlarsın
Aslında dostluktan da öte ya bizimkisi
Seninle kardeş gibiyiz ikimiz
İstemem hiçbir zaman sen üzülesin
O güzel gözlerin gözyaşı nedir bilmesin
Biliyorum aradığın aşkı bulamadın benim gibi
Belki de bulduk hiç sebepsiz elimizden kaçırdık
Ya da onlar kaybetti bizi
Soranlara ayrı dünyaların insanlarıyız,
Tenlerimiz uyuşmadı dedik.
Biz bu lafları bilmezdik ama bize de bunlar söylendi.
Ne dostluklar yaşadık birbirimizden habersiz
Ben senden başkasına henüz dost demedim
Benim arkadaşım çok oldu, dostumsa bir tane
Söylemeye gerek yok dostum sensin işte
Ben seninle tattım dostluğu
Gecenin bir vaktinden sabahlara kadar seninle dertleştik.
Sevdamı, yalnızlığımı bir sana anlattım.
Hiçbir şey önemli değildi benim için
Yanımda sen olunca derdimi unuturdum
Unuttururdun bana her şeyi
Kıvırcık saçlı, güzel yüzlü, tatlı dilli dostum
Kendin gibi yüreğin de güzeldir senin
Allah her şeyi o güzel kalbine göre versin
Dostum bir bilsen ne kadar özledim seni
Keşke şimdi yanımda olsan
Dertleşsek yine seninle sabahlara kadar
Telefon defterim bir hayli kabarık isimlerle dolu
Nedense parmaklarım hep senin numaralarını çeviriyor.
Bu karakız bir seninle dertleşmek istiyor.
Neredeysen, kiminleysen hadi çık gel artık
Bu bîçare dostun kucak açmış seni bekliyor
Özledim sohbetini candostum.
Özledim seni dostum.

(02.10.2003 Perşembe 11.00 İstanbul)