Özledim, çok özledim Şiiri - Şükrü Topallar

Bilinmeyen yerdesin, kalkıp gidemediğim,
Özledim,çok özledim, biliyorum özledin.
Peşinden hayallere dalıp, çıkıp giderim,
Özlemek ne kelime seni çok çok özledim.

Dost kalarak ayrıldık seninle anlaşarak,
Eşe, dosta sormadan, fal açarak bakmadan.
Ağır bastı hasretlik, gelelim bir araya.
Doğru söylemişler ya: '' Eski dost düşman olmaz.''

Hatırlı kişileri hiç araya koymadan,
Gizlice buluşalım kimseye duyurmadan,
Aldığın her nefesten, attığın her adımdan,
Sanma ki habersizim, her şeyden haberim var.

Unutup eskileri, yeni sayfa açalım,
Bembeyaz sayfamız da beraber yaşayalım.
Gel her şeye sıfırdan, yeniden başlayalım,
Benim içimde umut ışığı hiç sönmedi.

İnanma hakkımız da kötü söylenenlere,
Dedikodulara da kulak asma ha sakın!
Suç kimdedir, suçlu kim bırak sorgulamayı,
Bizler birbirimizi iyi bilir, tanırız.

Oturduğun sandalye,kanepe, koltuk, masa
Hepsi seni bekliyor, çekinme yapma tasa,
'' Bana benziyor'' derdin ince belli bardağın,
Yıkanmamış duruyor üstün de dudak izin.

Giderken kedin PAMUK geride bırakmıştın,
Gözünü ayırmıyor açılan kapılardan,
Muhabbet kuşun MAVİŞ adını sayıklıyor,
Ne kadar sevinirler, asıl müjde onlara.

Bırak nazı, kibiri,gururunu çiğne gel.
Eller, kollar, kucağım bekliyorum açık gel.
Üç vakte kadar değil, çarçabuk, tez vakit gel.
Gerisini gel de gör, yeter bu kadar haber.

ŞÜKRÜ TOPALLAR

30. Haziran. 2016- Güre