Hasretîm Annem Şiiri - Yasemin Güven

Dün gece seni rüyamda gördüm gülümsüyordun...
Sanki hiç beni bırakıp gitmemiş gibi yanımdaydın..
En çok neyini özledim biliyormusun sesini ve seni...
Bazen çok kızıyorum kendime sana cokmu gurur yaptım...

Kimse senin gibi sevmiyor annem saçımı okşamiyor...
Senin gibi adımı içten kimse seslenlenmiyor...
Bazen rüya diyorum annem gitmedi yaşıyor diyorum..
Biliyorum ben sadece buna inanmak istediğimi...

Sana çok hasret kaldım dinmek bilmiyor bu hasret...
Yaktikca yakıyor içimi alev alev küle döndürüyor...
Sen yoksun sanki dünya durdu hayat durdu herşey...
Hadi tut elimden yanlız bıraktığın kızınıda al yanına...

Üşüyorum içim buz gibi bir sen ısıtırsın beni annem...
Korkuyorum evimize gitmeye ya seni bulamazsam...
Ben korktuğum karanlığa yeniden düşersem...
Senin yerine kapımızı başkası açar diye gidemiyorum...

Ama biliyorum kapımızı sen değil başkası acicak..
Odalarda senin sesinin yerine başkalarının sesi duyulucak...
Orası artık benim yuvam evim değil artık annem
Sen yoksun artık yuvamız da annem hayalin birde hatıraların olucak...
ANNEM