Özledim Şiiri - Mehmet Cıngır

Ah, yüreğimde o kadar yoğun ki duygular!
Onları her an rüyalarımda gözledim,
İçimde garip bir duygu, bir heyecan var.
Ben okulumu,öğrencilerimi özledim

O gözlerinin gözlerime bakışlarını,
Kızıp birlerine tebeşir atışlarını,
Uykuklayıp sıra üstüne yatışlarını,
Ben okulumu,öğrencilerimi özledim.

Pırıl pırıl gözler,hepsi de Anadolu’dur,
Dönme nedir bilmezler, yolları hak yoludur
Hepsinin yüreği vatan aşkıyla doludur.
Ben okulumu,öğrencilerimi özledim.

Otuz beş yıllık çileli emek bir hiç oldu,
Bir şiirin kalbinde büyümek bir suç oldu
Yağmurdan kaçıp doluya tutulmak güç oldu.
Ben okulumu,öğrencilerimi özledim.

Yıllarca yaparsın temiz hislerle işini,
Kesiverirler aniden yolda güneşini,
Hangi yağmur söndürür bu ayrılık ateşini?
Ben okulumu,öğrencilerimi özledim.

Mora mor dedik biz;karaya kara,aka ak…
Dosdoğru yolda iken kurdular bize tuzak.
Düştü şimdi sevenler sevdiklerinden uzak,
Ben okulumu,öğrencilerimi özledim.

Çıktım ben merdivenleri basamak basamak,
Kaderim oldu benim yokuşlarda susamak,
Bir hıçkırıktır ah, bana onlarsız yaşamak!
Ben okulumu,öğrencilerimi özledim.

Her biri ayrı renk,ayrı çiçek,ayrı âlem,
Aydınlık özgürlüğüm benim,karanlık kölem,
Her gün,her ay,her mevsim,her yıl ayrı bir elem!
Ben okulumu,öğrencilerimi özledim.

Çağırıyor şimdi beni ötelerden bir ses,
Neden bir mahkûm gibi bakıyor bana herkes?
Kokularını duysam da çeksem bir nefes,
Ben okulumu,öğrencilerimi özledim.

Ben gönlümün yangınından aldım ateşimi
Durun kara gölgeler kesmeyin güneşimi,
Ey garip geceler dondurun benim düşümü!
Ben okulumu,öğrencilerimi özledim.