Ay ışığı var ama görünmüyor gözlerime.
Gölgem kağıtıma vuruyor,
Kalemim gibi.
Sonra kalemim ise düşüncelerimi okşuyor:derinden
Derindeki düşüncelerimin adı özlediklerim
Özledim anne yaşamayı
Ve sonra,
Özlediklerimle ölmeyi.
Ay ışığı var ama görünmüyor gözlerime.
Kayıt Tarihi : 6.8.2005 12:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!