Özkan Öner Şiirleri - Şair Özkan Öner

Kaç mevsim yokluğunda üşüdü ellerim saymadım anne...
kaç kere çaldılar çocukluğumu. Hiç bilmiyorum.
kaç kere sırtladım dünyanın yükünü. gençliğimin omuzlarına.. hiç saymadım bilmiyorum
kaç kere sevildim hiç bilmiyorum ama.
kimse senin gibi sevmedi anne..
kaç kere düştümde.. soğuk taşlara kimse. sen gibi sarılıp kaldırmadı anne.. . ah annem.ah beni kaç kere vurdularda bir tek senin yokluğunla öldüm anne

Ayağı yalın elleri kınalı. Ben sevindikçe sevinen. Üzüldükçe Üzülen. Ne zaman bir tebessüm etsem yüzüne. Göz bebeklerinin Hüzün uçurumlarında.
"Peygamber çiçeği"

Şimdi yıldızlara bırakıyordur.. o Güzel gözlerin geceyi.
Saçlarının kıvrımlarında menekşe kokuları. Ellerinde ay ışığıyla sen en güzel düşlerin... Huzur iklimlerin,den başka sabahlara uyanırken... Ben karanlık diyarların yaprak döken hazanlarında.
Yokluğunla titreyen sevdalı bir yürek Bu yolda ölmeye razı bir pervasız... Bastan aşşağı hasret gecesinde yorgun. Parmaklarımla seni yazıyorum hece hece .
Yureğimin vuslat kapısında aşkına yaren gönlümün. Huzura varan tek hecesisin..
Ellerimde pare pare yokluğun..
"Gelde bitsin hasretim"

Sen bu hüzün dolu gecelerde koynuma aldığım hasretimsin, Sen sırılsıklam ıslandığım yağmurumsun, Sen yoksun diye zamana düşmanlığım var benim, Sen karanlığın içinde ışıksız kalan yalnızlığımsın, Sen uykusuz gözlerimde uzaklara dalan sevdamsın benim, Sen buram buram hasret kokan kardelen çiçeğim, Sen susuz dudaklarımda bir nem serinliği, Sen bir bakışta bir gülüşte bir tebessümde içimi ısıtan GÜNEŞ"imsin
sevgilim ,,,,

Ay ışığı vurmuş mehtaplı bir deniz .
ılık bir meltem esintisiyle gelen. ıhlamur. kokuları işlerken. buram' buram benliğime.
gecenin sessizliğini
bozan martı çığlıkları. birbirine karışıp yankılanırken kulaklarımda en sevdiğin manzarada.
müdavimi olduğumuz bir sahil çaycısının
bizim için deniz gören bir yamaça

Sonbaharın sessizliği çöktü yüreğime" Susarak özlüyorum seni yine sessizce ölüyorum sensizlikten her gece" Hırçın bir rüzgar esintisinde dökülen yapraklar var mevsimimde" Dalga dalga vuruyor hasretin kıyılarıma apansız" Gök yüzüm karanlık gecelerim zindan uykularım haram yastığım sırılsıklam oldu ağlamatan" Uzak bir kentin sokaklarında koşuyorum sensizim yorgunum ellerin ellerimden uzakta üşüyorum" Sensiz GÜNEŞ doğsa nafile gülüşün kadar ısıtmıyor içimi öyle" Sayfalar dolusu özlemini yazabilirim kalbime zalim gecelere inat alırım seni düşlerime" Kurak topraklarına umut çiçekleri ektim sevginle yeşersin diye" Sen olmayınca bomboş geliyor bu koskoca Cihanı alem bilesin bana öyle işte" Durgun sular misaliyim susuz kalmış bir çöl çölde vaha yokluğunda sahipsizim uzaklarda" Sen yoksun diye hazan mevsimindeyim hüzün rüzgarları esiyor başımda duman duman hasretin tütüyor burnumda" Cennet"in Sonsuzluğu kadar güzel seni seninle yaşamak yar gözlerin çakıldı mıh gibi aklıma öyle işte " İçimi ısıtan gülüşüne aşık bu gönül deli yanlarına çocukluğuna masum bakışına öyle işte" Sonsuz sevdam öyle doluyum ki seninle kimseye yer yok inanki kalbimde seviyorum seni her halinle işte öyle...........

Sen güldünya ey sevgili bu şehir yeniden dile geldi"
sen güldünya ey sevgili,, bahar yeniden çiceklendirdi sokaklarımı
sen güldünya ey sevgili,, içimde sana ait yalınayak bir çocuğun sevinç çiğlıklarıyla uçurtmalar uçurdum
göğün maviliklerinde
sen güldün ya ey sevgili, yüreğimin limanlarından gemiler kalktı peşpeşe gözlerin kadar engin maviliklere..

Ben ben seni masum sabahlarda sevdim,,, Ben seni sağanak sağanak yağan yağmurlarda sevdim,,, Ben seni koşarak mutlu olduğum çocukluğumda sevdim,,, Ben seni iki günlük yalan sevdalara inat aşkın doğruluk payında sevdim,,, Ben seni geleceğe umutla bakan güzel gözlerinde sevdim,,, Ben seni uykusuzluğa yenik düşen gözlerimde gece düşlerimde sevdim,,, Ben seni yağmurlu bir sonbaharın sessizliğinde yazı bekleyen baharlarda sevdim,,, Ben seni duyduğum her seste dinlediğim en güzel şarkılarda şiirlerde mısralarda sözcüklerde sevdim,,, Ben seni bir çocuğun masum gülüşünde GÜNEŞ"in sıcaklığında sevdim..

Bembeyaz Saçlarının kıvrımlarında. yosun dolusu keder. gözlerinde hüzün yağmurları birden irkildi
hıçkırarak titreyen ellerini oğuşturdu bir köşede
hiç bir teselli cümlesini işitmiyordu sanki
ayakta zor duruyordu dile kolay tam altmışbeş yıl bir yastıkta geçip giden . hayat arkadaşını ebediyete uğurluyordu
bir bir geçiyordu aklında yaşanmışlıklar. yüz yıl geçse doyarmıydı ? bilmem.. ama. ben uzaklardan izliyordum ebedi bir aşkında mümkün olduğunu tüm benliğimle hissederek..

Yüreğinde tut beni aklına sok ansızın hatırla.
ansızın unut bırak, geceye hüznümü
yokluğumu sar, koynuna kapat gözlerini bana uyu bana uyan ...