Adımı bile ben seçmedim...
Belki adaşız seninle.
Bize öğretildigi kadar seviyoruz birbirimizi....
Belki aşk böyle birşey değil,
Bu yüzden kalbimizde cam kırıkları.
Ruhları yaralayanın
hayalleri öldürenin suçsuz dolandığı bu dünya da ...
Tek adalet aynı yıldızlara dalıp özgürce düş kurabilmek sanırım ...
Senin bana dokunabilmenin bile kuralını koymuşlar mesela
Nasıl sen sen olabilirsin...
Yahut ben de ben
Tutsaksak. . .
Bir küçük kız çocuğu değilim artık
Zincirleri kıralım mı?
Tut elimden
Zincirleri kıralım.
Kayıt Tarihi : 4.11.2022 09:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!