Özgürlük Kollarını Açar İnsanlığı Kucaklar

Karalıklar özgürlüğe götürmez
Karanlık özgürlüğü de öldürmez
Karanlık kendini karanlığa atar
Karanlığını özgürlüğün ışığı boğar
Özgürlük güvercin kanadında uçar
Güvercin uçar zeytin dalına konar

Karanlığın aklına özgürlüğün gücü gelmez
Karanlığı kör eder sanır etmez işte bilmez
Çöl gibi susamıştır özgürlüğü yok etmek için
Yine bilmez ki çölde kalan susuzluktan ölür
Susuzluğun alevi karanlığın etrafını sarar
O kor alevden özgürlük çıkar
Çünkü özgürlük gönüllere emanettir
Kula verilmiştir alınmaz
Gönüllerin duası tükenmez ulaşır Allah’a
Emanet ise Yüce Allah’a emanettir hiç bilmez

Yalan tarihin içinde karanlıkta saklanmaz
Gün yüzüne çıkar usul usul karanlık anlamaz
Tarihin gerçek tokadı suratından patlar ders almaz
Karanlığa söz fayda etmez önüne hiç bakmaz
Bakışlardaki korku karanlığı korkutmaz yanına varılmaz
Yürek karanlığın alevine dayanmaz koşar özgürlük
Bir duadır özgürlük haktan kullara verilmiş
Kimse onu zapt edemez hakkın yanında gelmiş
Karanlığa karanlık ol diyen bu emri unutur
Kendi karanlığında karanlık solar
Özgürlük kollarını açar insanlığı kucaklar

Mehmet Aluç /Kul Mehmet