Özgürlük Çiçeğim Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Üzerime çullanan! Göğsü pörsümüş, kâbus bol
Şu gecede
Aydınlara, emekçilere tahammülü olmayan
Savaşları marifet bilen
Emeğin kutsallığını
Bilimi
Hiçe sayan
Kuzgunlar misali
Leşle koşan
Sömürenler
Taktılar bana
Kahrı çekilmeyen şu düzende
Gözyaşlarım sele, sel olup akarken içime
Nice çekilmez haller, şu zindan bana reva görüldü

Duvarlarında, ışık süzmeyen birçok kör pencereleri
Ardı ardına, sıra-sıra dizili demirden kapıları
Kilitli
Şu zindanda
Paylarına acı düşen
Prangalı
Mahkûmlar dertleriyle
Baş başa
Ağırlaşan boğucu zaman
Hicranla dolu
Peki, şimdi nerede
O kutsal tanrılar
Nerde? O “üstün güç” denen yaratan
Peki, niye gelmiyor niye? O gül rengi bahar
O beklenen güneş, aydınlık yarınlar, o özlenen barış

Zindan içinde zindan olan, hep can yakan bu yerde
İçilen buruk şarap tadında
Gözyaşlarım dökülüyor
Geceye
Susuz kalan toprak gibi
Tamtakır kaldım
Of of, of da of
Yeter
Artık avutmayın beni
Canım yanıyor canım
Ben zulüm çekerken
Nerde adalet
Yinede sen umursama
Gönül
Gamlanma gönlüm gamlanma
Beyaz güverteli gemilerin ardından
Mavi denizlere doğru uçan martılar, dönecekler sahillere
Bir gün filizlenecek gelincikler, umutla beklenen baharda

Mehmet Çobanoğlu
06.03.2018
Silivri