Özgürlük Şiiri - Cemaleddin Özmen

durma kayıkçı çek kürekleri,at ağlarını denize
ya nasip...
bakarsın özgürlükte takılır ağlarda ki balıklara...

özgürlüğün uğultusu içimde ürperiyor.
bir hüsran sesiyle ağıtlar yükseliyor.
sonsuzluğa giden yolda tek sesim
kararsızlıkta bıraktı bir geceyle gündüz arası...

hangi yolun sonunda,hangi yolun başındayım.
içimde sesler kesildi.avuçlar göğe yükseldi.
özgürlüğün tatlı pembesi zifiri karanlığa eşit sayıldı.

titretiyor içimi bir uçurum kenarı
rüzgar arkamda nefesim çimde çırpınıyor.
özgürlüğün mavi uykusu göz kapaklarıma kapanıyor.
apansız aşağı atıyor,özgürlüğü göğe bırakarak.

güneş geldiği gibi geri gidecek,birazdan...
özgürlüğün ışığı gözlerimden düşmüş olacak.
ne o benim kolumda,ne ben onun kolunda olacağım.
özgür olmayan bütün isimlerin yanına,bir de benim adım eklenecek.

yaşam su gibi akar,suyun üstünde ışıklar birden söner.
yaşam su gibi akar,yeraltında ışıklar birden yanar...

durma! kayıkçı çek kürekleri,at ağlarını denize
ya nasip...
bakarsın özgürlükte takılır ağlarda ki balıklara...