Özgürlük Şiiri - Kenan Çarboğa

Gökyüzüyle yeryüzü sınır çizemez asla
Sınırları, setleri aşarız ihtirasla

Patlayan bir volkandır özgürlük özümüzden
Özümüzle ant içtik, dönmeyiz sözümüzden

Biz onu arzularız ekmek gibi, su gibi
O bir ulu ülküdür, ne başı var ne dibi

Özü gür olmayanlar kendini özgür sanır
Ruhuna tasma takan, utanmaktan usanır

Tüyümüz değişse de huyumuz baki bizim
Bizi sermest eyleyen mey bizim, saki bizim

O yüzden ayrıksıyız, ayrıyız bu sürüden
Çünkü bizim aslımız yürümüş gökbörüden

Köpeklerin gayesi ya kemiktir ya ettir
Özgürlük kurda nimet, köpeğe felakettir

Tutsaklığı bilmeyiz, bilmeyiz böyle zulüm
Dilimizde zikirdir: Ya özgürlük ya ölüm!