Özgürlük Şiiri - Kerem Hacımustafaoğlu

Karıncalar ürperir,
Örümceğin özgürlüğünden;
Büyüktür vücudu,
Uçar ipeğiyle,
Görür görünmeyeni.

Örümcekler şaşırır,
Kurbağanın özgürlüğünden;
Hızlıdır vücudu,
Zıplar kaslarıyla,
Yutar kaptığını.

Kurbağalar korkar,
Yılanın özgürlüğünden;
Esnektir vücudu,
Eğrilir dişleri,
Sindirir tutsağı.

Yılanlar çekinir,
İnsanın özgürlüğünden;
Devâsâdır vücudu,
Yürür bacakları,
Bilir bildiğini.

İnsanlar hayranıdır,
Kuşun özgürlüğüne;
Açar kanatlarını,
Uçar uzaklara,
İstediği yere.

Kuş ağlar,
Hiçliğe tutsaklığından;
Uzaya yükselemeden,
Karada da, gökte de kalamadan,
Yalnızca,
Tutsak:

İnsanlığın özgürlüğüne,
Kuş hayrandır.