Özgürlük Şiiri - Aynur Meydan

Özgürlük nedir diye sorulsa?
11 Mart gecesine kadar;

Belki çalışmamak sabah sekiz akşam altı,
Belki hesap vermeden yaşamak hiç kimseye
Belki Dünyayı gezmek bir tekneyle
Belki gelecek,para kaygısı olmadan yaşamak huzurla,
Belki evet demek,cocuklarının her istediğine
Belki canının istediği günde ,saatte ,kimseden izin almadan, alıp başını gitmek memleketine
Belki uyumadan sabahlamak içerek,
Belki dua okumak günlerce,
Belki,belki,belki

Diyebilirdim ...

Ama Nazım Hıkmet gibi cezaevinde,

Belki Yedi yıldır Uludağ’la göz göze bakışır dururuz

Ne o kımıldanır yerinden, ne de ben

Lakin birbirimizi yakından tanırız

Gerçekten yaşayan her şey gibi

Kızmasını ve gülmesini bilir

Bazan,

Hele kışın, hele geceleri,

Hele rüzgar kıbleden estiği zaman

Diye düşünmeyi hapis günlerinde öğrendim.
Bende karşımda alabildiğinde ağaç varken,
Yürüyemedim.
Ben de sadece evlat,eş ,kardeş,sevdiklerimin sağlığı için yalvararak geçirdim gün ve gecelerimi.
O çok yoruldum dediğim işime ,sınırlı zamanlarda mecburen ama koşarak gittim.
Nefret ettiklerime bile hasret kaldım.
Her şey vardı elimin altında ,ama ne yedim keyifle ,ne de içtim.
Sohbet olmadan tatlı tatlı neylemeli kahveyi,çayı
Evimi özlemiştim.
Bir kaç gün uğraştım ,bitti.
Uyumayı özlemiştim,çıkmadım yataktan günlerce,bitti.
Hep korkardım sevdiklerimi ya göremezsem diye
Başıma geldi göremedim.
Şöyle içimden geldiği gibi basamadım bağrıma evlatlarımı,

Kapanda kalınca anladım.
Özgürlük nefes almakmış meğer.
Sevdiğin ,sevmediğin ne varsa çevrende,
Topyekün nefes almak....