Aydınlık ve hür.
Dev duvarların önünde cesaret kırbaçlıları.
Vuruyor, vuruyorlar!
Ellerinde ufalanıyor taş parçacıkları.
Gök yalın, birazdan tenimizi kavuracak güneş,
Sırtı terlemiş çıplak ayakları çocukların.
Haykırıyorlar:
“Sana (c.c.) koşmak, bir kuşun kafesten kurtulup uçması.”
Ve karanlık yavaş yavaş yitikleşiyor.
Koşan yaralanan ama hep koşan küçük ayaklılar
Şehri ayağa kaldırıyor,
Uyanıyor cesetleşmiş bedenler
Kafes yok, uçuyorlar.
Sana (c.c.) koşmak bir kuşun kafesinden kurtulup uçması gibi!
Ekim 2018
İstanbul
Kayıt Tarihi : 24.7.2022 23:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!