Özgürlük Şiiri - İsmail Akyüz

Ne kadar güzel yeni bir güne başlamak
doğup büyümek bu talihsiz topraklarda
yıllardır her şeye rağmen yaşıyor olmak
başımı kaldırıp bakıyorum gökyüzüne
sonra ne güzel şey diyorum özgürlük
ellerime küçük kuşlar konuyor
heyecanlanıyorum çocuklar gibi
buna da çok memnun oluyorum
yok sayıyorum yalnızlığımı
insanlardan sızlanmalarımı
beni bırakmayan acılarımı
ve sağ kolumda yaşayan adın
devrimci bir çiçek gibi yaşıyor
bir akşam üstü güneşinin altında
iri harflerle tenime yazdırdığım
ve namussuzlara karşı gururla taşıdığım

Güneş yeni yeni yükseliyor
hafif bir rüzgâr esiyor
gönülleri okşayacak kadar serin
uçsuz bucaksız maviler
özünü arayan serseri bulutlar
eylül son günlerini yaşıyor artık
giderek azalıyor yakıcı sıcaklar
ağaçlarda usul usul buna alışıyor
yaprak döküyor her biri sarı sarı
dün gece vakti yağmur yağdı günler sonra
şimşekler yandı söndü aydınlattı yeri göğü
sardı sessizliği yıldırımların korkutan gürültüsü
karanlığı delip geçti sabırsız damlalar
susuz topraklardan özlemin kokusu yayıldı
derin bir nefes aldı doğa yeni hayatlar buldu
yüreğimin içinden kuşlar uçtu bölük bölük
ve ben bunları yaşadığım için mutluyum
ve ben seni çok seviyorum ey özgürlük