Özgürlük Şiiri - Alparslan Akpınar

kuşkusuz bir atın asilliğinde yol alıyordum
özgürlüğün yamaçlarına doğru,
saçlarım eşlik ediyordu rüzgarın akışına
bir Rab şahitti mutlluğuma
birde farkına yeni vardığım
kanadından kan akan
garip bir serçe,
işte o anda bitti yolculuğum,
vicdanım yüzüme vurdu sertçe
ben özgürlüğe koşarken bütün gücümle
ölecekmiydi garip kanlı serçe? ...

durmalı tez vakit
gölgesinden kurtulmalı özgürlüğün,
ve rededilmesi imkansız çekiciliğinden
tek amaç serçeyi hayata döndürmek olmalı şimdi
nefsime ket vurmanın tam vakti

ama akın akın bütün insanlar koşuyor özgürlüğe
hatta birbirini eze eze
neden bu bencillik,
nedir bu zalimlik
eğer varılacak yol özgürlükse...

ve serçenin yarasını sararken
bir ses işittim yağmurun geldiği gökten
yıldızlardan mesaj var dedi
kanadı kırık serçe
yüreğini bu sese ver dedi
o ses dedi ki bana
bencilliğin kıyılarından geçerek özgürlüğe ulaşılmaz
özgürlüğun yolu vicdan dan geçecekse haktır
işte o özgürlük ölüm gelse dahi bırakılmaz