Ozgurluk Şiiri - Dilek Ozkan

Ahhh! ! canimin as yoldasi,

Damarlarimda kan dugumlenir sensiz,

Ahhh! ! gonlumun has sevdasi,

Ozgurluk.

Akan sular durur adin gectimi senin.

Akan kan olur,goz pinarlarimdan.

Kavrulurum kor atesdende ates,

Suruklenirim pesinden bir omur senin.

Vuran kim? vurulan kim? Ne gam! ! !

San odaklanmis varligim,

Tum hisler yalan.

Kim vurdulara gitme sevkindeyim simdi,

Senle olmak icin sadece bir tek an.

Kan sarhosu bir kadehde,

Kan kusarak ozgurdum ben.

Sarabim, kuru ekmegim sarhoslugum,

Ve sen vardin ozgurlugum sadece.

Hatirlarmisin sen de? ..

Hani kara borsa bir votkanin,

Aci tadinda bulusdugumuz o gece,

Hayat tum belalariyla dayanmisdi da kapimiza..

Hani korkmamisdik, hani sarhosduk,

Hani ayilana dek sevismisdik seninle..

Ne cesurca,ne gozupek ne delice...

Ozgurluk...

Ahhh! ! canimin as yoldasi,

Damarlarimda kan dugumlenir sensiz,

Ahhh! ! gonlumun has sevdasi,

Ozgurluk.

Sen yasanmis yalan bir askin,

Yanan nefesleri...

Sen yasak bir sevismenin,

Kumsaldaki kalca izleri.

Sen kara bir duvarin,

Umut penceresinden..

Goklere kafa tutan,

Basimda kopan tufanlarin sebebi,

Sen icimdeki kohnemis ruzgarin nefesleri.

Ozgurluk...

Ahhh! ! canimin as yoldasi,

Damarlarimda kan dugumlenir sensiz,

Ahhh! ! gonlumun has sevdasi,

Ozgurluk.