Özgürlük Şiiri - Elşen Hudiyev

Bazen görüyorum, bazı insanlar
Toplanıp bir yere bağırıyorlar
Özgürlük, özgürlük, özgürlük diye
Topluma şiddetle haykırıyorlar.

Çeksen birisini kenara birden
Sorsan kardeş nedir bu bağırdığın
Anlata anlata doyamadığın
Özgürlük sevdası diye sorarsan
Yanıtı bırakın çekinir senden
Hakaret gibidir ona sorular
Sadece anlatmak içinden gelir
Sadece bağırmak kanında vardır
Sorular korkulu rüya gibidir
Sorular bitmeyen kabuslarıdır

Sen ey özgürlüyü bağırmak bilen
Hakkını boşuna yolda dilenen
Özgürlük isteyen gözsüz kardeşim
Öğrenmek gerekir duymak gerekir
İstenen şeyi
Hem de tam şuranda
Bütün kalbinle
Hissedemezsen
Beynindeki zırhı, kelepçeleri
Sen kendi kendine kıra bilmesen
Şunu da bil ki,
Tavizle yetinsen
Verilen hiçbir şey özgürlük değil
Aldığın bu nefes boşuna değil
Tattığın sevinçler
Bitmiş acılar hoşuna gitse de
Dünyada acılar bitecek değil
İşte bu yüzden ki, unutma asla
Özgürlük alınır, Verilen değil.
(16 Mayıs 2006)