Özgürlük; Şiiri - Recep Algül

Önce tebessüm kaybolur,
Gözler kapanır,
Ağıtlar yükselir göklere;
Ve içli haykırışlar sarar dört bir yanı.
Kaybolan zaman değildir;
Hayat değildir arkada kalan,
Sadece özgürlüktür unutulan
Ve pencereler aranır duvarlarda
Sen bana muhtaç, ben sana.

Yolların bittiği yerdir benim başlangıcım
Kaldırımda unutulmuş kelimeler,
Ve kimseye verilmemiş sözler.
Ben sende gizli;
Sen unutulmuş,
Garip,
Yetim bir yitik..
Ben sende gizli,
Sen;
Unutulmuş özgürlük…

Aranan yitik bir yüz;
Aranan garip bir öksüz.
Bir sigara dumanının kayboluşu.
Ve ağlayan üç yaşında bir çocuk
Ağlayan yetmişinde bir dede
Ve kaybolan yüzler
Ve unutulmuş isimler.
Aslında akan bir damla yaş
Ve kaybolan özgürlük…

Özgürlüğün bittiği yerde açık bir pencereye rastlarsan
Ve oradan bir dal uzanıyorsa,
Ve ona dokunabiliyorsan;
Ve hissedebiliyorsan;
Gözün aydın…
SEN ARTIK ÖZGÜRSÜN.