Özgürlüğün Rengi Şiiri - Okan Kurdoğlu

yeşildir rengi özgürlüğün
çocuktur gülümser bin yıldır
kavgayla çoğalan insana
ve insanlar ölür
gözleri kahramanca kavgada
anlayabilmeli
kar beyazı doğar çocuklar
demokrasi uçurabilmeli çocuklara
bir umut zafer koksun diye gelecekleri
dayatmışken açlığı kavlince kapımıza
boğazında düğüm olur gelecek
üşür kendi ateşinde
kara sayfalara düşer gözlerindeki ışık
kalbinin bozkırlarında kelepçeler
gider gölgesinin peşinde
karanfil tohumu avucunda
iskeletine çiziyor açlığını
renk renk düşlerle

boğum boğum temmuz sancısı
parçası olmaksa, çıyan si yalnızlığın

hasat zamanı
topla rüzgarlarda özgür geleceğini
kargaşadır şafaktan şafağa açılan kapı
karanlık acıyı besteliyor
midesi karnına yapışmış garip sazını yiyor
devir kadehlerle kan içiyor
kelepçesi geçmiş boğazına faşizm kemiriyor
gerçekse ölmek yolun sonunda
neden besleniyor alın terimiz de musibet
ağlama ölüm gülecek gözlerimize
cehenneme inat cennette…..
elbet....