Özgurlüğün Meskeni ; Dağlar

Şiirlerim hep dağlara sığınır
Şarkılarım yankılanır vadilerde
Tüm patikalar göğün maviliğine çıkar
Tüm güzellikler hep maviye çalar.

Ört gözlerindeki perdeleri
Unut artık kavgalar,ı ölümleri
Geride kaldı zülmün kentleri
Dağlardır barışın, huzurun meskeni.

Kızıl kanlara değil
yeşilliklere uzanacak çocuklar,
Ölümüne kapamayacak gözlerini
Ölmeyecek artık çocuklar,
Çağlayan derelerin ninnisiyle uyuyacak
Kurşun seslerinden, ölüm çığlıklarından ırak.

Ne padişahın fermanı aşar daģları
Ne siyasilerin kirli oyunları,
Ne korkunun çığlığı tırmalar kulakları,
Ne de kelepçeler sıkar artık umutları.

Yaşamak işte yeşilliğin bağrında
Mavi düşler kurarım dağların doruğunda
Güneşe selam yolladım bir şahinin kanadında
Yaşamak böyle işte ; özgürlük tadında.