Ölüm nedir bilmezdim özgürken
Zincirler paslanmıştı toprak altlarında.
Güzel günler vardı hep hatıratlarımda,
Üzülmek aykırıydı özgür ruhlara.
Rengarenk bir çınar dururdu ateşin karşısında,
Kötülük yaşayamazdı yapraklarının altında.
Eğilmek yoktu hiç bir zaman ruhumda,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta