Özgür Yaşamlar Uğruna Şiiri - Kasım Kobakçı

Büyük meydanlarda bıraktım her şeyi,
Gözleri kanıyordu hayatın,
Sırtlanların kuşattığı,
Yaralı bir ceylan yavrusu gibi.

Ancak yerde nefes nefese emekleyen milyonlarca insan,
Çoktan unutmuşlardı doğum ile ölüm arasındaki mesafe farkını,
Çoktan unutmuşlardı kara kabusların altında kaba bir lanet gibi,
Kalplerde ve bedenlerde taşınan saltanat zulmünün aşağılamasını.

Bıraktım her şeyimi, işimi, eşimi, ekmeğimi, aşımı,
Umarsızca bıraktım yorgun akşamlarda,
Ailemin kovanına bal taşımayı,
Yüreğimde kor gibi yanan kutsal aşkımı,
Sabah gülleriyle yüreği okşayan şarkılarda bıraktım.

Çıplak bir yüreğin sesiyim artık,
Dönüşü olmayan karar noktasında,
Şiddetli ve dondurucu esen havada,
Gelecek özgür yaşamlar uğruna.