Özgür ve de Aşık Şiiri - Burakcan Abay

Geçiyorum taş kaldırımlardan,
Taş duvarlı bahçelere.
Hemen karşımda deniz,
Çocuklar kadar özgür rüzgar;
Esiyor, dağıttı işte saçlarımı
Ama aldırmıyorum.
Daldım ufkun harmanında kusursuz hülyalara,
Ağlıyorum.

Seviyorum
Ama seviyorum şu ufacık hayatımı.
Önünden geçtiğim berberleri, balıkçıları seviyorum.
Çocukluğuma götürdü beni ansızın açan güneş,
Kışın tam da ortasında.
Hava hiç olmadığı kadar huzurlu şimdi,
Dinliyorum.

Dinliyorum yaprakların hışırtısını,
Hafifçe dalgalanıp, kayalara vurmaya kıyamayan
Cömert denizi.
Uzun zaman oldu kendimi dinlemeyeli,
Sükun, işte şimdi değerli.