Ne kadar kalabalık,
O kadar yalnızlıktı,
Bilemedim,
Seni dost meclislerinde harcarken,
Ağustos böceğini,
Düşünemedim,
Aklında olsun,
Hesabı sona bırakma,
Menzile giderken koşman,
Ya da
Yürümen fark etmeyecek,
Dursan bile,
Arif olan anlar,
Ses gerekmez,
Söz gerekmez,
Görmek için olan biteni,
Bakmaya göz gerekmez.
Meydan okudu,
Umutsuz ama cesurca,
Hiç korkmadan,
Hayatta tek o değil,
Herkes yalnızdı,
Onun yalnızlığı ise,
Kulakta küpe,
Parmakta yüzük,
Kalpte yaraydı,
Anılarda başarılı da kalsa,
Filmi mi başa da alsa,
Belki iyi bir baba ama,
Hep oradaydı,
Orada duruyor,
Uzat elini al,
Kısmet senindir,
Var mı başkası,
Artık sen başkasın,
Renkler saf tutmuş,
Beyaz musalla taşında,
İyiyle kötü karışmaz,
Ne de olsa beyazdır,
Kir barındırmaz.
Hayat, önümde duran mı,
Ardımda kalan mı,
Elli üç yaşımdayım,
Onca yüz aklımda,
Onca ses kulağımda,
Ama illaki o dudak,
Her defasında acele etmişti,
Koşması gerekmezdi,
Yürüse yetişirdi,
Buna rağmen yine koştu,
Ama bu sefer bekleyen yoktu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!