Özgür Martılar Şiiri - Aynur Durmuş

ÖZGÜR MARTILAR
Göz kırpar kızılca şafaktan güneş
Martılar mavi denizle eder hoşbeş
İçinde gözükünce aş çığlıklara eş
Yükselir sevinçleri arşı aladan bir ses

Ekmeğine aşına karışır dalgalar
Yükselir çıkan tek balıkta çığlıklar
Ordan oraya savrulurken rüzğarlar
Kanatlarında kaftan giysisi kazaklar

İnce narin süzülür mavide kızıllar
Martılar tek Özgürce uçmaktalar
Gördükleri karşısında uzaklaşırlar
Ne güzelde sert sert mizaçlar

Deniz martıyla güzel görünüyor
İncisi derinde gizli saklı geziniyor
Kumları hafif rüzğarda savruluyor
Sonu yok mavilik uzunca yoruyor

Denizi sevmem martısız olunca
Gökyüzünü sevmem ay sız olunca
Kendimi bile sevmem bensiz olunca
Yeryüzü güzeldir, çocuklar olunca

Yağmurlar yağsa sellerde aksa
Rüzğar dalgalarla karış sada
Koca dünya yerle birde olsa
Bereketi denizden gelir Martıya

Özgür martılar, tutsak gönüller
Sıcak eller soguk yürekler
Ne belli dost ,düşman cengaverler
Karışmış dünya ya zalim felekler

İçimdeki çığlıklar sanki martılar
Denizde kusar birikmez atıklar
Yeryüzünde bilmem ki neden savaşırlar
İnsanlar tutsak, martılar gibi olmalılar
Aynur Durmuş