1.
Sen benim,
Öfkesiyle nehir olan yarimsin!
(Dışarıda, vurgun, insan kuşları...)
Bir çember var, çevresiyle döndüğüm
Bir de sen, suyuna eklendiğim.
(Eski izime basa basa
Yine geldim sesine!)
Yürünmüş sokakların
Gizli şiirlerinde
Uyaklar, eksik.
Eğer bir hikaye ise bu,
Sonuna kadar yaşadığımız,
Sınırsız düşlerimizce zengin,
Rüyalarda umutlandığımız
Seni nokta gibi bir yerlerde yitirdim
Dönsende baksanda tutamadığım.
Kalkıp gitmek geliyor içimden,
(Gözlerine bakınca...)
Duruyorum olmuyor!
(Bir ateş dağlıyor yüreğimi, usulca)
İçinden,
Pamuk şekerdi bulutlar, gökyüzü dergahında
Cebimde kayıplarım, yol arkadaşıydı yıllar.
Nereyi tutsam, silme, dal
Nereye baksam, hep yıldız
Yarım yama, eklediğim seslerin,
Peşinden geldi suslar.
Arnavut kaldırımı değmiş,
Ayaklarımın altına...
Bir de, dallardan süzülen
Serin karanlık...
Ses vermiş adımlarımız
Sana gönül düşüren
Gün gözlü turnalardan
İlham almış yüreğim
Hasret yığınağı
Kapı önü odunluk
Şimdi acıtan hayatlara dönelim
Hırlı-hırsız komşuluğunda düz duralım yine de
Kalabalık yalnızlıklar yine tek olsun
Bir de haybeye unutulmuş düşler
Uyuşturulmuş bedenin sarsak adımlarında
Kalbimiz sağlam kalsın sözde...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!