Hayat dediğin...
küçük bir çocuğun kuru ekmeğe olan arzusudur.
ellerinden kayıp giden güneşe dur diyememektir
mahkum olmaktır tüm yokluklar içinde bir geceye
şose kenarlarında Nazımı hatırlayıp ve gülerek
sevdiğini şaraba karıştırmaktır.
Ve gecenin yalnızlığında bir düş kurmaktır
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta