Önce;
seni gördüm
sevgini de...
sevgini gördüğüm
çıplak gözlerini düşünürken
şiirler yazıyorum...
bilir misin?
yaşaması
ne acı bir duygudur;
bilincime doğurduğun.
çaresizliğinden,
sevgi var her yerde.
uçsuz bucaksız gökyüzünde
denizin maviliğinde
okyanusun derinliğinde
güneşin yedi renginde
sevgi var.
ve anladım! .
beni sana getiren,
sonuçlarında
pişmanlığa sığındığım
seçimlerimdi.
evet, anladım...
nasıl bulacağım?
onca giysinin arasında
kokunu, sesini bilmediğim.
yüzünü göremediğim
yüreğini göremediğim
seni...
yalnızlığındı,
sevdiğini sandığın.
sözlerinin arkasına
gizlendiğin.
Korkularındı,
içmedim.seni.
içmedim gözlerini.
içmedim sevgini de
dudaklarından
yudum yudum.
sen sustukça,
canımın telleri çalınır.
yalnızlığın
akşam yamaçlarında.
gün doğmaz
sen sustukça.
gözlerim seni arıyor.
hayal edemiyorum
bilmediğim güzelliğini.
yalnızım.
öksüz çocuklar doluşmuş
yüreğime.
Bilmezdim.
Yaşamın bunca güzel olduğunu.
önce,
kaç ömür sürdüğünü
bilmediğim.
Hiç kimse! Ben her hecede seni okuyacağım, her şarkıda seni mırıldanacağım, her gece seni anlatacağım yıldızlara.
Kimse bilmeyecek..
...
Durup dururken gülümseyeceğim, kimse anlamayacak aklımdan senin geçtiğini..
Bazen sen akacak göz pınarlarımdan.
' Neyin var? ' d ...