Hep yolunu beklediğim evlat,
Özgür olup estin yüreğimizde.
Dünyanın en güzel insanındaydın,
Bir anda uçup gittin ellerimizden.
Her aklıma geldiğinde, dalıp gittim uzaklara,
Yaşayan bir cenaze gibi kaldım ortada,
Ya annen, O güzel insan,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta